Op weg naar een vegan eetpatroon #1 – Het knaagt

Wie hier al een tijdje meeleest, weet dat ik al even lang probeer om minder vlees te eten en dat onze weekmenu in goede tijden 50% vegetarisch is. Mijn ontbijtjes waren (met havermoutpap van havermelk) al plantaardig, en heel af en toe onze avondmaaltijden ook. Ik was daar min of meer content mee maar ergens is het beginnen knagen en dat knagen dat klinkt steeds harder.

De triggers

• De film What the Health kijken, ware propaganda voor een veganistisch leven. Alles met dieren is SLECHT en o ja die hartmedicatie mag je na twee weken plantaardig eten al over de haag gooien mensen, waar wacht ge nog op? Enfin, verder wel een interessante documentaire.
• Beelden van dierenmishandeling in Belgische slachthuizen.
• De Instagram-account van plantaardiger.nl die al eens iets post over dierenleed zonder opdringerig te zijn. Ze informeert en vooral inspireert haar volgers en I like that.
• De reportage van Over eten over veganisme waarover ik hier al schreef.
• Geiten die praktisch onder het raam van onze hotelkamer in Kathmandu werden geslacht, onverdoofd en dat dagen aan een stuk voor één of ander festival.
• Het boek De vegarevolutie waarin ik nog meer las over de slachting van dieren, om mottig van te worden, en dat tegelijk veel info bevat over vitamines en waar je ze uit kan halen in een plantaardige levenswijze.

Dus dan begint het te malen.

Is het echt nodig dat er voor mij zoveel kippen, hanen, koeien, kalfjes, varkens, schapen, lammetjes, geiten… worden gedood of net in leven gehouden voor hun melk?
Nee.

Maar ik eet het wel graag: kaasfondue, geitenkaas met honing, gemalen kaas bij de spaghetti, Chaumes, Fagotin, blauwe kaas (ook al krijg ik er buikpijn van), …
En wat met Côte d’Or melkchocola, de enige chocola die ik écht graag eet en waar ik zelfs niet zonder kan? En Twix, omygod Twix! Ben & Jerry’s – ik weet dat ze al een paar plantaardige smaken hebben maar het is NIET hetzelfde, damn damn damn. Verschillende chipssmaken – ik zal eens naar Lays mailen om te zeggen dat ze dringend hun recepten moeten aanpassen want dat ze anders hun omzet gaan zien dalen als ik moet stoppen met het eten van de beste chips aller tijden zijnde Classic Burger.

En dan is er nog vlees. Het allermoeilijkste om te schrappen in ons huishouden want zover zal ik het lief nooit krijgen. Thuis maak ik tegenwoordig enkel nog het vlees van deeleenkoe.be klaar, vlees waarvan ik toch min of meer weet waar het vandaan komt (al kunnen ze ons wijsmaken wat ze willen natuurlijk met idyllische foto’s op social media van schattige varkens die macaroni krijgen bij het ontbijt).
Op restaurant kies ik steeds vaker een vegetarisch alternatief – vegan is nog te moeilijk voor velen – wat begonnen is omdat het vlees daar in 99% van de gevallen bijlange niet zo lekker is als dat van deeleenkoe.be (wij zijn snobs ja).

Dus van de ene dag op de andere vegan worden? Ik denk het niet.

Ik ben in de juiste richting bezig. Wat ik nu al doe voor een plantaardiger eetpatroon:
* 50% van de weekmenu’s zijn vegetarisch
* bijna geen vlees op restaurant (vis wel af en toe)
* vegetarisch koken als er mensen komen eten
* geen vlees uit de supermarkt (behalve soms spek, ik geef het toe)
* geen melk of yoghurt

Dat is al meer dan de gemiddelde Belg/persoon in mijn nabije omgeving, zeg ik u, dus ik ben goed bezig, ja, maar mijn geweten pusht mij om verder te gaan. Daarom ben ik aan het nadenken hoe ik mijn eetpatroon nog kan verbeteren, zonder het al te moeilijk te maken voor mezelf of mijn omgeving, en vooral zonder mezelf druk op te leggen want dat werkt averechts (zeker als het over eten gaat).

Wordt dus ongetwijfeld vervolgd….

Nam jij stappen in een plantaardige richting?