Goeie voornemens 2020: update #1

Dus eind 2019 maakte ik naar goede gewoonte een lijst met dingen waaraan ik wilde werken – met ‘mezelf’ als hoofdthema. Natuurlijk had zelfs een grote doemdenker als ikzelf nooit durven bevroeden dat halfweg maart het leven zoals we het kenden volledig zou worden stilgelegd, en hoewel ik het wel vreesde had ik niet verwacht dat er eind februari opnieuw een crash zou zijn. Een kleintje, weliswaar, maar toch een crash.

Dus we beginnen met iets leuks: de cijfertjes!

Cijfertjes

wandelen: 118/500

We zitten redelijk goed op schema vergeleken met andere jaren, omdat ik nu heel veel kleine wandelingetjes maak in de buurt (in plaats van af en toe grotere). De gebruikelijke mei-piek (wanneer we normaal een trektocht doen als training voor de Alpen) zal er evenwel niet zijn, en al hoop ik nog steeds op een bergvakantie, ik weet dat kans heel klein is dat we in juli het land alweer zullen uit mogen én dat ik dat überhaupt ga durven. In mijn eigen kot voel ik mij nog altijd het veiligst. Wat niet wil zeggen dat we binnenkort niet een paar (stevigere) tochten zullen maken, nu we terug met de auto ergens naartoe mogen rijden.

boeken lezen: 12/52

Dat is in maart helemaal stilgevallen door de combinatie van twee moeilijkere boeken. Ik weet nochtans dat ik altijd een luchtig boek bij de hand moet hebben. Beginnersfout! En door de coronacrisis die daarop volgde, kon ik me wekenlang niet genoeg concentreren op volzinnen. Volle bladzijden. Het begint intussen wel een beetje terug op gang te komen, gelukkig.

fietsen: 624/1200

Dat haal ik met twee vingers in mijn neus want de afstand naar kantoor is groter dan vroeger dus op één dag heen en weer doe ik al 13-14 km. Met mijn nieuwe ‘racefietske’ zoals ik hem liefkozend noem (maar ik herken het ros niet eens van op afstand, shame on me; toen ik bij de kassa van de supermarkt stond en naar buiten keek en hem niet meteen zag staan in het rek :paniek: besefte ik dat ik dringend regenboogverf moet gaan zoeken; zelfs mijn grootvader noemde mijn nieuwe fiets “zo saai”!) vlieg ik over de Vlaams-Brabantse wegen. Januari kreeg daardoor de grootste fietspiek ever. In maart stortte dat allemaal compleet in. Intussen probeer ik één keer per week een fietstochtje te maken in de buurt en werk ik aan een opbouw naar 30km. Dat lijkt me een goed maximum en een kleine twee uur alleen onderweg is nog doenbaar.

de weegschaal

Ik was redelijk goed bezig – ik viel zelfs een iniminibeetje af – maar toen kwam corona en ganser dagen thuis zitten en eten is de oplossing voor alles dus inmiddels zit ik op mijn allerhoogste gewicht ooit en ik vind dat niet eens erg. Ik doe in deze huidige situatie wat ik kan, ik probeer elke dag of een grote portie groenten of een grote portie fruit te eten (niet meer en/en),  ik probeer elke dag iets kleins van beweging te doen (een wandelingetje rond de blok bijvoorbeeld) en drie keer per week te sporten (fietstochtje, wandeling, spitten in de tuin of een half uurtje gewichtstraining). Ik leef gezond, denk ik, en dat is in deze tijden al heel veel. En ja er zijn veel frangipanekes en Twixen en chips, maar er zijn amper vreetaanvallen en dat lieve mensen dat is écht goud waard.

Groene voornemens

C02 compenseren

Ik was helemaal vergeten dat ik dit ging doen voor mijn vliegtuigreizen. Fijn dus om er nu aan herinnerd te worden. Ik koos voor het Belgische Treelogical omdat zij in ruil voor jouw bijdrage bomen gaan planten in samenwerking met Bos+. Je kan bij hen je alledaagse voetafdruk laten berekenen (en vervolgens compenseren), maar laten we beginnen met de vliegreizen he? Dus vulde ik de calculator in en BOEM:

Vervolgens kan ik investeren in hun project in Ecuador. Maar ik verschiet toch want: met mijn 13,70 euro kunnen ze 21m² aan bomen planten en duurt het vervolgens 20 jaar voor die bomen de uitstoot van mijn retourtje naar Valencia hebben verwerkt.

In een volgende stap kan ik die compensatietermijn verlagen. Uiteraard doe ik dat en ik blijf klikken tot er 5 jaar staat en 54,80 euro (omdat ik iets rond de 50 euro wel in mijn gedachten had). Wil dit dan zeggen dat ik nu vijf jaar lang niet meer kan vliegen? Eigenlijk zou ik dat niet zo erg vinden. Met een paar honderd man in zo’n kleine ruimte gaan zitten, virussen overal, dat idee boeit me nu niet zo. Het enige wat ik wil, is naar de Alpen, al de rest doet er niet meer toe. Ze mogen hun verwegbestemming houden.

Vanaf 40 euro krijg je trouwens een fiscaal attest dus kijk ik kan nog een beetje terugtrekken via de belastingen ook; fijn zo!

Natuurlijk vliegt ge nog altijd beter gewoon niet. Dat is ook zo.

Enkel tweedehands of fair wear kledij kopen

“als ik verder blijf verdikken, komt dit voornemen te vervallen”. En dat is dus gebeurd. Ik heb intussen bij WE en H&M wat kleedjes gekocht omdat die van vorige zomer niet meer passen. Zo gaat het al een paar jaar, ik weet het. Ter compensatie kocht ik in bij een lokaal boetiekje sneakers van Woden, een Scandinavisch merk dat bijvoorbeeld gerecycleerd rubber gebruikt voor de schoenzoelen en geen synthetische materialen maar bijvoorbeeld kurk (en leer, waar ik me iets minder in kan vinden, maar je kan niet altijd alles hebben en ik wil niet hypocriet doen want mijn hele kast staat vol leren schoenen). Had ik ze echt nodig? Nee, want ik heb nog verschillende sneakers staan. Ja, omdat ik ze mooi vond en ze geweldig mooi gaan staan onder kleedjes voor als ik ooit nog eens buiten kan komen enzo.

Mijn uitgaves aan ‘spullen’ verminderen

De alinea hierboven duidt er al op dat dat niet echt aan het lukken is. Ik kocht een stapeltje cd’s bij de plaatselijke platenzaak, hoewel enkel cd’s waarvan ik weet dat ik ze goed vind en die ik vroeger al grijs draaide (maar toen waren het euhm kopietjes enzo). En spullen voor de tuin, zoals een hark en een tuinslang (beste investering van het jaar, nu al!).

De bedoeling was om zo meer geld over te houden voor workshops en zelfontwikkeling. Dankzij corona heb ik al twee lezingen van Eva Daeleman online kunnen volgen, een webinar over bullet journaling én een meditatie-uurtje dat ongelooflijk veel deugd heeft gedaan.

Zero waste

Ik wilde graag vaker boodschappen gaan doen bij Content, de verpakkingsvrije winkel van Leuven, en dat was me goed aan het lukken wat droogvoeding betreft (pindakaas, omg hun pindakaas is zoooo goed!), maar toen kwam corona en durfde ik qua boodschappen doen niet verder dan de plaatselijke Delhaize. Het heeft me een maand gekost voor ik eens naar de biowinkel in Leuven-centrum durfde gaan, maar de Content dat zo piepklein is en met zoveel keuzes op zo’n kleine plek gepropt dat kan mijn hoofd niet aan. Ik liet hen een keer aan huis leveren, maar dan is dat met papieren zakjes natuurlijk en dus toch weer afval. Ik denk dat we wekelijks een roze zak vullen met alle plastic verpakkingen van mijn frangipaneverslaving (onder andere he, don’t blame it all on me). Dit hoeft nu natuurlijk geen prioriteit te zijn!

Het hoofd bezighouden

26 podcasts beluisteren.

Ik had afgelopen winter een ideaal podcastmomentje: in bad. Een half uurtje in heet water liggen weken en intussen bijleren van Eva Daeleman of Heksen dragen sneakers: ideale combinatie. En deugddoend aan het lijf. Anders hou ik het maar vijf minuten uit in een bad; stilliggen en staren naar een hoopje stof onder het lavabomeubel werkt niet bepaald rustgevend.

Zes zelfhulpboeken lezen

Nope. Ik ben al blij als ik een thriller gelezen krijg.

Zes historische (non-fictie) boeken lezen over verschillende onderwerpen.

Ha, deze was ik helemaal vergeten! Maar ook niet dus.

24 boeken uit mijn kast lezen

Ik las Oeroeg en Oeroeg was moooooi.

Concrete acties

Een tattoo laten zetten.

In februari was ik van plan om naar de halfjaarlijkse opendeur van een tattoo-artiest uit de buurt te gaan, want enkel op die momenten kan je een afspraak maken. Helaas stond die dag al zo volgepropt met andere (familiegewijze) dingen dat het er uiteindelijk niet van is gekomen. (En anders vind ik altijd wel een ander excuus, ik weet het.)

Een notitieboekje bij de hand houden als ik een boek lees, zodat ik mooie passages kan noteren en me de ergernissen of warme momenten kan herinneren tegen de tijd dat ik een review schrijf.

Het is nog steeds iets dat ik me herinner als ik een boek aan het lezen ben, maar waarvoor ik niet per se wil rechtstaan op dat moment om een schriftje te gaan zoeken. En wil ik er wel eentje uit mijn mooie collectie aan opofferen? Anderzijds doe ik er nog ongeveer een halve eeuw over voor die schriftjesvoorraad zal uitgeput zijn. Dus waarom niet? Eerst terug in mijn leesflow geraken, zegt.

Elke maand één artiest uitkiezen op Spotify en daarvan enkele afspeellijsten of albums beluisteren.

In januari waren het The Editors omdat we begin februari naar hun concert gingen. In februari viel het een beetje stil en in maart had het Novastar moeten zijn en de Simple Minds – de afspeellijsten stonden al klaar – maar toen kwam corona. Ja. In april heb ik voornamelijk naar cd’s geluisterd, elke keer een andere, om terug wat bekend te raken met mijn eigen collectie.

Seizoensvoornemens: elk seizoen een lijstje met concrete punten.

Dat heb ik onlangs voor de lente gemaakt, hierzo!

Minstens zes kookboeken reviewen.

Nu we constant thuis zijn, ben ik terug meer aan het experimenteren in de keuken. Een eerste kookboek komt er heel binnenkort aan en ik kan jullie al verklappen dat het Bosh! is, een vegan kookboek dat me satésaus heeft leren maken en heeft geleerd dat de oosterse keuken héél gevarieerd is. Fan!

Minstens 2 musea/tentoonstellingen bezoeken.

O de plannen die ik precorona had. Musea zouden over enkele weken alweer opengaan, maar ik zie het nog niet zitten om me onder de mensen te begeven. De tentoonstellingen die ik dit voorjaar wilde zien, zijn intussen bovendien allemaal afgelopen. Dalí + Magritte heb ik op de valreep nog kunnen meepakken en die expo was de moeite waard!

Minstens 7 dates met het lief

Voor zijn kerstcadeautje kocht ik een zesbeurtenkaart voor cinema ZED in Leuven, maar we hebben nog maar één film gaan kijken en dat was nog in 2019. Behalve gaan eten voor zijn verjaardag bij EED (wat meteen ook mijn laatste restaurantbezoek met alles erop en eraan was),  haalden we tijdens de coronatijden een maaltijd af bij Arenberg en bij Zarza. Twee topavonden want we konden aperitieven op ons terras en ik kon me nog eens optutten, hallelujah!

25% minder uitgeven aan kledij, schoenen en accessoires

Ah, zei ik al dat ik ook juweeltjes kocht? Ik ben nog niet naar de concrete cijfers gaan kijken in YNAB, na het schrijven van deze post, best dat we daar dus nog even mee wachten 😉

Hoe gaat het met jullie goede voornemens?