De drie beste en twee vreselijkste boeken van 2021

2021 was niet mijn beste leesjaar omdat ik verschillende periodes gewoon niet kón lezen – ik viel in slaap of werd zo geagiteerd dat ik me niet kon focussen. Pas in de herfst werd lezen weer stilletjesaan mijn ultieme vorm van ontspanning. Ik strandde op het mooie ronde getal van dertig gelezen boeken.

Ik begon dit jaar aan het Grote (her)Leesproject, waarbij ik me ging focussen op de boeken in mijn eigen kast en voor 2/3 zelfs op de gelezen boeken in mijn kast. Dit zorgde ervoor dat als ik kon lezen, ik tenminste een goed boek in handen kon nemen waarvan ik wist dat het vlot zou lezen, maar ook dat er heel veel viersterrenboeken in de gelezen-lijst van 2021 belandden.

De drie beste boeken van 2021

Ik las drie vijfsterrenboeken, waarvan één nieuw en twee klassiekers uit mijn gelezen-kast.

• Alleen op de wereld, Hector Malot
  Och, zo’n intriest boek, uit de tijd dat straatmuzikanten nog van dorp naar stad door het hele land trokken om met hun kunstjes hun kost te verdienen en armoede op elke straathoek stond te loeren. Wie kent niet het verhaal van de jonge Remi die door zijn pleegvader wordt verkocht en op zwerftocht gaat, van de ene miserie in de andere terechtkomt, op zoek naar zijn dromen? Het is zo mooi, zo mooi en zo triest!
• Het geluk van de wolf, Paolo Cognetti
  Paolo Cognetti kan voor mij niks meer verkeerd doen na De acht bergen. Die mens kan schrijven over de bergen zodat je er als lezer middenin staat. Dit keer speelt het verhaal zich ’s winters af en voelde ik de sneeuw tot aan mijn knieën, koud en nat, muts tot over mijn oren, skijas tot boven dichtgeritst, en de geur van kaas met patatten en spek, ge kent het wel. Een iets minder verhalend verhaal dan zijn vorig, maar die bergen, die maken het verhaal. Ik was hier zo blij mij want #heimwee.
• Als de dauw hangt komt er regen, Margit Söderholm
  O, dit boek ligt me nauw aan het hart. Ik las het een eerste keer toen ik nog geen twaalf was, geleend van een vriendinnetje, en dus wellicht nog niet eens de helft snapte van alle romantiek en drama dat er gaande is. Ik heb iets met boeken die zich afspelen tegen het eenvoudige decor van een leven op het platteland, waarbij het landschap soms bijna een personage op zich is, en als het dan ook nog eens draait om verboden maar onontkoombare liefde dan ben ik verkocht.

De eervolle vermelding

Er zijn boeken die ik niet kan vergeten, ook al hebben ze dan de vijf sterren nipt niet gehaald.

• American gods, Neil Gaiman
  Neil Gaiman is een begrip in de scifiwereld maar voor mij was deze klepper van formaat onze eerste kennismaking. Wat een compleet crazy verhaal, over oude goden die dreigen te verdwijnen omdat niemand nog in ze gelooft, die de strijd aanbinden met de nieuwe goden, en één mensenkind dat schijnbaar toevallig op hun pad komt en ingelijfd wordt om alles van op de eerste rij mee te maken. Wat volgt is een roadtrip door Amerika en de clash tussen een oude en een nieuwe wereld die uw fantasie te boven gaat.

Het boek dat ik niet uitlas

Dat was er maar eentje.

• Oude vrienden, Judith Lennox
  Blijkbaar een bekende romanschrijfster, maar na 90 bladzijden had ik als lezer nog steeds het gevoel enkel een toeschouwer te zijn en kon ik geen enkele sympathie opbrengen voor eender welk van de personages. Dus aan de kant gelegd.

De twee vreselijkste boeken van 2021

• Mijn lieve gunsteling, Marieke Lucas Rijneveld (4 sterren)
  Met als hoofdthema pedofilie en dan nog verteld vanuit het standpunt van de pedofiel zelf heb ik dikwijls met een misselijk gevoel het boek aan de kant moeten leggen. Het is enorm goed geschreven, hoewel soms iets te veel nagedacht over ‘hoe moet ik hier een mooie zin van maken’ of ‘uit welke lyrics kan ik nu nog eens citeren’. Geen boek waar je van kan genieten, maar toch 4 sterren want het zindert lang na.
• A little life, Hanya Yanagihara (4 sterren)
  Want ja, eeuwen na iedereen ter wereld vond ik dat ik het ook maar eens moest lezen. Ik begon er drie keer opnieuw in, legde het een half jaar opzij en las het toen pas uit, want het was me iets te veel gruwel en miserie en hoe kan één mens zoveel slechts meemaken in zijn leven? Dat maakte het wat ongeloofwaardig maar de schrijfster kan schrijven. Een afschuwelijk boek dat ik toch 4 sterren gaf. Benieuwd naar haar nieuwe roman!

Wat las jij in 2021 dat ik beter ook op mijn leeslijst zet?