Project Opruim #1: het begin

Wie mijn uitgebreide goeie voornemens las en daar nog niet van is bekomen: hou u vast, want ik ben er al ingevlogen! Met Marie Kondo op de achtergrond ter inspiratie ben ik – anders dan haar manier, waarbij je alle spullen van dezelfde soort dient te verzamelen, hoewel het helpt dat hier in huis alles redelijk goed gegroepeerd blijkt – lade per lade, kastplank per kastplank aan het onderwerpen aan een zeer kritisch oog.

Beginnen bij het begin: de living

Bij een vorige opruimronde, ongeveer een jaar geleden, heb ik eveneens de living aangepakt. De lege planken van toen hebben zich helaas opgevuld met nieuwe rommel. (Waar blijft dat toch vandaan komen?! Hoe komt dat het huis binnengeslopen zonder dat ik het merk? Moet ik bij de ingang een alarm installeren dat loeiend afgaat wanneer ik binnen wil wandelen met een nieuwe en uiteraard totaal overbodige aankoop?)

Dus ik dacht: dit gaat gemakkelijk zijn, en een goede opwarmer voor de rest van het huis. Want alles wat ik toen bijhield en sindsdien niet meer heb gebruikt, kan dan nu wel weg.

Ik plakte om te beginnen op alle kasten en lades (van het dressoir, van de tv-kast, van de ladekast, van het boekenkastje en van mijn bureau) een gele post-it die er pas af mag als de lade in kwestie is opgeruimd. Een visuele stimulans om te BLIJVEN GAAN. Snap je?

Zo kan ik zelfs op een doordeweekse avond of wanneer ik tussendoor ergens een half uurtje heb, een lade leegmaken en nog het gevoel hebben dat ik effectief iets heb bijgedragen aan de mensheid (mijn rommel, namelijk). Een gevoel van productiviteit.

De spullen die weg mogen, zijn onder te verdelen in twee categorieën: complete brol die linea recta de vuilbak ingaat of spullen waar een ander misschien nog iets mee is.

Ondanks mijn goede voornemen van tijdens de opruimronde van afgelopen zomer, ben ik toch maar weer lid geworden van (weliswaar kleinere) giftgroepen op Facebook. Ik heb niet de stockageruimte om alles over de duur van enkele weken te verzamelen en vervolgens met een volle auto naar de kringwinkel te rijden, dus alles beetje bij beetje opruimen en beetje bij beetje buitenwerken lijkt voor mij de beste manier.

Zo heb ik al 66 spulletjes kunnen weggeven de voorbije week. (Want natuurlijk hou ik dat kei-netjes bij in een Excel. Zo ben ik hé.)

En dan nu: enkele voor en na’s. Kenners zullen de doosjes/potjes-methode van #konmari wel herkennen hier en daar en geef toe, het is toch gewoon kei-overzichtelijk soms?

De schuifjes van de tv-kast

Hier ligt allerlei rommel zoals sleutels, batterijen (volle en te herladen), zakdoeken, theelichtjes en lucifers, kabeltjes en opladers, verdeeld over vier kleine lades. Ik heb alles gesorteerd, eruit gehaald wat weg mag en opnieuw ingericht met behulp van extra potjes om alles overzichtelijk te houden.

Voor.

Na. En nee ik strijk mijn zakdoeken niet nee.

Life hack in verband met batterijen: duid degene die je nog moet opladen, ook als dusdanig aan om ze te onderscheiden van de lege. Dat is iets wat ik nooit of te nimmer onthou en als ik er dan eens nodig heb, neem ik gegarandeerd de lege. No more! Vandaar dat potje in de schuif linksboven met een ‘leeg’ post-it eronder: dat is voor de op te laden batterijen.

Ging weg: onze gps, twee parkeerkaarten, een L-kaart, een map voor visitekaartjes (die ik zelfs nog nooit eerder gezien had), een ander automapje, een ijskrabber, een oude batterij, een oude usb-stick en twee usb-kabeltjes.

De tv-kast

Een allegaartje van sterkedrank, haakwerkjes, tafellakens, documentatie voor de reisblog (gesorteerd per reis), snoep en decoratiespulletjes. Hier ben ik iets minder drastisch doorheen gegaan, en gooide ik het volgende weg: twee tafeldoeken, een glazen snoepjespot, een glazen flessenstop, drie glazen onderleggertjes, zes katoenen placemats en wat wolrestjes. Eigenlijk zou ik ook nog de tafellakens willen ditchen, maar daarvoor moet ik eerst onze livingtafel volledig afschuren en kijken of het zonder doek kan, naar de toekomst toe.

Links voor, rechts na.

Nog een paar foto’s ter ieder inspiratie, Konmari-style

Onze drankkast. De lege kast daar lagen gezelschapsspelletjes en wij spelen wij geen gezelschapsspelletjes dus ik zou begot niet weten wat ik dacht toen ik die daar besloot op te bergen.

Hier bewaarde ik ons extra servies, maar wie heeft er zoveel borden nodig? Ik kreeg vorig jaar een stapel van moemoes oud servies (van mijn zus die ging samenwonen) en natuurlijk krijgt dat voorrang op dat saaie witte van den Blokker van tien jaar geleden dus voilà: opgekuist en er iemand anders mee blij gemaakt.
Mijn dagboeken verdienen een toffer plekje dan weggepropt op een allerlei-rommel-waarvoor-nergens-anders-plek-is-plank dus die zijn naar mijn bureau mogen verhuizen. De papieren zakdoekjes zitten nu in de tv-schuifjes (zie hierboven) in de buurt van de stoffen zakdoeken want logica en al.

Zoveel decoratie en kaarsen! Door alle planten is er simpelweg geen plek meer voor. In #lot13 gaan we minder kasten hebben dus minder oppervlakte om stuff op te zetten dus voilà: meer dan de helft weg. De kleine dingetjes heb ik in een schoendoos gestopt.

KIJKT DAN HOE NETJES ZO OPGEVOUWEN! Het aantal totebags en boodschappentassen is bij deze gehalveerd, en de schuif kan weer toe. Hallelujah.

Ben ik goed bezig, of ben ik goed bezig?!