Zomaar een week #4

Een kader voor wanneer ik deze post over een paar jaar zou herlezen: het jaar is 2020,  begin september. We zijn intussen een kleine vier maanden uit een semi-lockdown van drie maanden en de tweede corona-golf is (als ik dat zo durf zeggen) aan het afzwakken dankzij maatregelen als mondmaskers, een bubbel van vijf en enkel toelaten van kleinschalige events. (Een paar weken later, op het moment van publicatie van deze post, ziet de situatie er alweer heel anders uit omdat de regering ondanks de stijgende cijfers het een goed idee vond om het aan ieders gezond verstand over te laten met hoeveel mensen je contact mag hebben.)

Eén van de puntjes op mijn 40 voor 40 lijst is: “elk jaar een willekeurige week lang foto’s nemen van allerlei gebeurtenissen als een fotodagboek.” In mijn 31e levensjaar koos ik voor de eerste week van april, in het 32e levensjaar werd dat een week middenin de drukke maand mei, vlak voor mijn 33e verjaardag ging ik voor de tweede week van september en nu voor de eerste week van mijn favoriete maand.

maandag 31 augustus

Veel te korte nacht achter de rug want gisteravond door alle zorgen moeilijk in slaap geraakt. Op de werf is het nu rustiger: de dakwerkers hebben vorige week de huizen aan de overkant afgewerkt dus kunnen we terug wat langer slapen.
Shit zeg, de zomer zit er al op. Hoe is dat mogelijk? Ik heb vandaag mijn vrije maandag, en meestal werk ik dan een beetje in de tuin en in huis, maar vandaag ben ik gaan fietsen: via een omweg naar de Carrefour om een belachelijk grote voorraad van ongeveer tien pakjes Vivera-‘vleesjes’ te halen waar ik hopelijk een paar maanden mee toekom. Mijn racefietske na 25km bij de fietsenmaker in My Hometown gedropt, want er is (alweer) een spaak gebroken.

’s Namiddags een beetje geblogd, een beetje in de zetel gehangen, gewoon chillen. ’s Avonds aten we frietjes van ’t frietkot dus daar was ook geen werk meer aan. En zo kon ik min of meer uitgerust aan de werkweek beginnen!

dinsdag 1 september

Normaal zou ik vandaag naar kantoor gaan, maar ik had weinig zin om me op het regenboogros (tegenwoordig gedegradeerd tot ‘reservefiets’) naar daar te slepen. Thuis alleszins een productieve dag gehad. Onder de middagpauze met het lief een superkort wandelingetje gemaakt, een gezond slaatje gegeten, en na het werk een uurtje gaan sporten. Vandaag was een goede dag!

De meest flatterende foto ooit van mij verschenen online.

woensdag 2 september

Het gouden licht op mijn ochtendwandelingetje ‘rond de blok’ bewijst het: de herfst is onderweg en mijn favoriete maand is aangebroken. Zo begint tegenwoordig mijn ideale ochtend: met dagboekschrijven en een klein wandelingetje van een kwartiertje (dat min of meer het pendelen naar het werk in niet-coronatijden moet vervangen) vooraleer ik aan mijn bureau ga zitten.

Na het werk maakte ik met het lief een wandeling van een uurke naar het nabijgelegen bosje, we kwamen bijna geen kat tegen, de zon stond laag en het licht was herfstig warm. Het was een test voor zijn kuit-met-spierscheur, en hij had geen last. Binnenkort kunnen we eens een langere wandeling proberen, maar een weekendje Ardennen zullen we nog maar even uitstellen.
De dag eindigen met een magnesiumbadje… Heerlijk.

donderdag 3 september

De dag begonnen met een kinesessie met focus op de bovenrug. Manmanman, wat is die stijf van alle stress (en vermoedelijk slechte zithouding). De behandeling zou nog twee dagen nazinderen en pas door de wandeling van vrijdagavond wegzinken.
Wat vroeger gestopt met werken om op bezoek te gaan bij mama en onderweg mijn fiets op te halen bij de fietsenmaker, en ’s avonds was er de live uitzending van de show van Rutger Bregman, De meeste mensen deugen, maar ik heb hem niet helemaal uitgekeken omdat ik zo moe was en probeer wat meer te luisteren naar mijn lijf.

vrijdag 4 september

In de voormiddag naar kantoor gepeddeld, want het was alweer een tijdje geleden dus ik moest de plantjes checken, de post inscannen en de bureaus herinrichten want vanaf volgende week mogen we met meer mensen naar kantoor (50% van het totale aantal bureauplaatsen). Tijdens mijn middagpauze volgde ik een sessie yogatherapie en daarna reed ik terug naar huis voor nog een paar uurtjes werken in mijn home office. Daar kan ik me de laatste weken veel beter focussen, zeker als er wat meer collega’s zijn op kantoor om mee te babbelen!

’s Avonds had ik afgesproken met collega-vriendin K. om te gaan wandelen in mijn voormalige hometown, een korte wandeling rond zonsondergang (want hoe vroeg gaat die al onder seg!). Babbelen, en terug in mijn vertrouwde omgeving zijn met al dat groen, het deed deugd.

zaterdag 5 september

De bomma was jarig en om haar te verrassen reden we naar His Hometown. (Anders zou ze veel te veel moeite hebben gedaan met hapjes enzo, en dat wilden we vermijden omdat we toch niet zo heel lang konden blijven want het lief moet studeren voor z’n examen, en corona.) We hebben een uurke op hun terras gezeten, druifjes van hun druivelaar gegeten (en gevoerd aan de hond) en het was heel fijn, ongedwongen. Moeten we vaker doen, van die verrassingsbezoekjes.

Note to self: deze (werk)week was een sportievere week dan anders. Dat mijn future self, als ze dit zou lezen, niet denkt: “Amai maar hoeveel bewoog ik wel niet seg, en moet ge mij nu zien!” Mijn besluit was dan ook om dit weekend verder niet te moven – normaal maak ik in ’t weekend altijd wel een toerke met de fiets.
Zaterdagnamiddag bracht ik dan ook in mijn zetel door, een beetje lamlendig en onrustig en misselijk (ik vermoed door mijn hyperventilatie/foutieve ademhaling want dat gebeurt af en toe), met een warmwaterkruikje. Ik stak een paar stekjes in potgrond, ja de jungle breidt ook zonder grootse aankopen gestaag uit 🙂
’s Avonds rijst met fishsticks, al zo’n jaar of 25 mijn favorietste eten!

zondag 6 september

De dag begonnen met bloggen, een beter begin is er eigenlijk niet. Superveel inspiratie op het moment, en dat na een zeer lome zomer. Na het ontbijt anderhalf uur in de tuin onkruid gaan wieden en over een wespspin gestruikeld, wel verschieten als ge dat voor de eeste keer tegenkomt. Wat later nog een tweede tegengekomen, brrr, maar ook een koninginnepagerups en dat zijn de enigen die mijn wortels mogen opfretten se!

’s Namiddags rusteloos in de zetel gehangen. Ik wilde zoveel doen en tegelijk niks en dan botst dat. Uiteindelijk een (dun) boek uitgelezen, veel Criminal Minds gekeken en een paar kilo tomaten verwerkt tot spaghttisaus (met nog courgette en selder uit de tuin). Voor het avondeten mijn allereeste maïskolf ooit geoogst, een indrukwekkende gebeurtenis, want wat een fascinerende groente (graansoort feitelijk) is me dat.

Note to future self (en andere lezers): dit was een verrassend en gelukkig ongewoon drukke week. Druk in de agenda én druk in mijn hoofd. Zeker geen representatie van de ideale of zelfs maar gemiddelde week. Wat niet wil zeggen dat ik het geen fijne week vond want het heeft deugd gedaan om wat mensen te zien en te babbelen en tegelijk veel buiten te zijn, maar ze mocht iets kalmer. Op de één of andere manier is er vanalles mijn agenda binnengeslopen waardoor die lastminute alsnog vol stond. 

Zohooo. Hoe ziet de ideale of gemiddelde week er momenteel bij u uit?