De vier beste en zes slechtste boeken van 2019

2019 was een goed leesjaar en dat vier ik met cijfertjes want cijfertjes zijn zo leuk! Er waren verrassend veel goeie boeken (met vier of vijf sterren), maar tegelijk ook redelijk wat echt slechte boeken (met één ster).

De boeken van 2019: de cijfers

Ik las 58 boeken waarvan

• 6 boeken met één ster ofte ‘afschuwelijk, nooit meer lezen’
• 15 boeken twee sterren ofte ‘leuk tussendoortje maar zo weer vergeten’
• 19 boeken met drie sterren ofte ‘de moeite waard maar geen hoogvlieger’
• 14 boeken met vier sterren ofte ‘goed boek, herleesmateriaal’
• 4 boeken met vijf sterren ofte ‘favoriet boek’
• 27 boeken uit de bib
• 2x blufboeken
• 4x chicklits
• 1x fantasy
• 1x graphic novel
• 7x historische fictie
• 4x literatuur
• 19x roman
• 9x thriller
• 3x young adult
• 4x in het Engels

De zes vreselijkste boeken van 2019

Waar te beginnen? Bij het boek dat ik niet uitlas? Want dat kan ik intussen: als ik een boek echt slecht vind, het opzij leggen en niet meer achterom kijken. Het leven is zo al te kort. En toch las ik er zes in de categorie ‘afschuwelijk, nooit meer lezen’. Why?

• Bouwpakket van een meisje was plat en vulgair. Meer kan ik daar eigenlijk niet over zeggen, behalve dat ik doorlas omdat ik verwachtte dat het ging beteren en dat het hoofdpersonage wat volwassener ging worden. Nope. Bespaar u de moeite.
• In Een meisje is maar half af gaat het ook over seks en vooral foute seks en een compleet gebrek aan eigenwaarde, en dat alles dan ook nog eens in een onbegrijpelijke en vooral vermoeiende vorm geschreven.
• Noodweer was zo saai dat ik bijna zat te hopen dat de dijken braken. Een stormnacht, een trauma, een geheim: dit boek had nochtans alle ingrediënten om wel goed te worden. Misschien zat ik te hopen op een moord of nog wat broeiend drama.
• Ik lees Murakami graag maar Slaap was te dun ofzo. Als lezer heb ik (zeker bij hem) meer tijd nodig om in een verhaal te raken en de personages te leren kennen.
• In ongetemde staat gaat over een gruwelijke ontvoering in Haïti en de gevolgen ervan maar ik heb me meer zitten ergeren dan dat ik bijvoorbeeld medelijden had moet hebben met het hoofdpersonage.  Het verhaal intrigeerde me, want gebaseerd op waargebeurde feiten, dus ik las door.
• De voorspelbaarheid van Tussen twee vuren heeft deze thriller een volledige ster gekost. Inslecht kind wordt verdacht van moord en zijn advocaat heeft nog een onverwerkt trauma uit het verleden – ver moet ge he niet gaan zoeken.

De vier beste boeken van 2019

• Het wordt spectaculair. Beloofd heb ik heel langzaam gelezen. Elke dag slechts een paar blaadjes. Dit is zo’n boek dat je moet doseren omdat je niet wil dat het uit is. Je weet namelijk dat er slecht nieuws zit aan te komen. Elke bladzijde is zo mooi. Zo verschrikkelijk mooi.
• Ik liet me compleet meeslepen door Aan het einde van de wereld. Ik wilde direct op een vliegtuig of desnoods een boot naar Alaska springen. De barre levensomstandigheden, de prachtige beschrijvingen van de natuur en het leven daar, ik heb genoten van elke letter. (Het hele gedoe rond waarom ze uiteindelijk moesten vertrekken was me iets te ongeloofwaardig; ik zou dat laatste deel helemaal anders hebben aangepakt maar kom.)
• Eleanor Oliphant Is Completely Fine was geweldig. Eleanor met haar autistische trekjes en haar grote trauma zat dagen nadien nog in mijn hoofd. Ik wil dat er een vervolg komt. Er moet een vervolg komen.
• De verborgen geschiedenis is al een favoriet sinds ik het voor de eerste keer las, en deze tweede keer pikte ik precies nog meer op. De sfeersetting zit er zo hard op dat ik me weken later nog tussen de herfstblaadjes van de campus waande.

Speciale vermeldingen

Eye-opener van het jaar was het Burn-out dagboek want het was o zo herkenbaar en o zo confronterend.
Ook heel schoon was The Green Mile (ik moet de film ook nog eens kijken) want Stephen King is een meesterveteller. De award voor bleitboek van het jaar gaat zonder twijfel naar Een hond met negen levens.

Hoe was uw leesjaar?