Gelezen, gezien, gehoord #13

lezen

In deze rubriek vertel ik waarmee ik zoal bezig ben geweest: wat ik heb gelezen, gezien, gehoord, gegeten, …

Gelezen

Net als in juli las ik in augustus vier boeken.

  • Het allerallerallerallermooiste boek dat ik in lange tijd heb gelezen was Aan het einde van de wereld. Een gezin trekt naar Alaska voor een nieuwe start, maar het leven daar is ongelooflijk ruw: tijdens de korte zomer moet er hard worden gewerkt om genoeg voedsel te hebben, en tijdens de laaange winter kruipt de duisternis overal. – 5*
  • In jeugdboek De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine gaat een jongen op zoek naar het mysterie achter zijn overleden grootvader. – 3*

  • Ik leerde meer bij over de Duitse bezetting van Antwerpen in Wil, maar het ging voor mij niet diep genoeg in op het hoofdpersonage en zijn beweegredenen: waarom deed hij wat hij deed? – 3*
  • Het boek dat mij tranen met tuiten deed bleiten omwille van de onrechtvaardigheid en het feit dat er ook nu nog altijd mensen ter dood worden veroordeeld was De groene mijl, dat natuurlijk ook meesterlijk werd verfilmd met Tom Hanks in de hoofdrol. – 4*

Je kan al mijn verslagjes terugvinden in mijn Leeshutje, of op mijn Goodreads-profiel.

Gegeten

We gingen een nachtje naar Gent en ik at een vegan slaatje met davai dumplings bij Boon, hemelse chocoladetaart bij Madam Bakster en tot slot een veggie driegangendiner bij Souvenir. En dankzij het Vegan Summer Fest de dag nadien heb ik me volgestoken met vanalles en nog wat, het was niet te doen 🙂

Gezien

De afgelopen weken was het al The Big Bang Theory wat de klok sloeg, eindelijk een serie die het lief en ik samen kunnen kijken (want verder komt onze interesse bitter weinig overeen). We zagen vroeger al de eerste vijf of zes seizoenen, en begonnen nu opnieuw bij seizoen vier en intussen zijn we in seizoen negen aanbeland. Hoofdpersonage is briljante fysicus Sheldon Cooper, die niet tegen verandering kan, contracten opstelt met zijn lief Amy en zijn kamergenoot Leonard, op vaste tijdstippen naar het toilet gaat en zichzelf verplicht om ‘hot beverages’ aan te bieden aan mensen die overstuur zijn omdat zijn moeder hem dat zo heeft geleerd. Kortom, hij is een beetje een autist en ik ben stikjaloers op de structuur in zijn leven.
De eeuwige knipperlichtrelatie tussen Leonard en Penny, de discussies tussen Bernadette en Howard die vindt dat zij het hele huishouden moet doen omdat ze een vrouw is, Rajesh’ pijnlijke worsteling om de vrouw van zijn leven te vinden en tot slot zielige, eenzame Stuart van de comic book store…. Stuk voor stuk heerlijke personages, maar de meeste hartjes gaan naar Sheldon.

Om u finaal over de streep te trekken, hieronder een flashback uit één van de latere seizoenen waarin Leonard en Sheldon elkaar voor het eerst ontmoeten (en er nog een travestiet in het appartement van Penny woont).

Gehoord

Ik heb een zomerafspeellijst gemaakt, zowaar, vlak na mijn vorige Gelezen-update. En intussen is die alweer achterhaald want kijk, opeens was het september.
Ik besef hoezeer ik treinritjes mis, want voor mij zijn die het uitgelezen moment om mijn oortjes in te steken, naar buiten te staren en weg te zweven op mijn eigen gedachten. (Als er niet een hele bende lawaaiierige kinderen in uw wagon zit, that is.) Zomaar de trein pakken om de trein te pakken, zou dat heel erg raar zijn?
Hoe het danst van Marco Borsato is irritant genoeg blijven hangen na de eerste keer dat ik het hoorde (op een trouwfeest, nota bene), maar gelukkig zijn er The Editors, Mumford & Sons, The National en Portland om wat tegengewicht te bieden.

Bron: Spotify.

Geschreven

Op de reisblog schreef ik over het Musée Rodin in Parijs, een paar wandelingen in het Luxemburgse Clervaux, een bezoek aan het AfricaMuseum in Tervuren en tot slot over de killer steps op onze tweede dag op de ABC Trek in Nepal.

Op deze blog waren dit de vijf meest gelezen posts van de voorbije vier weken:

  1. Hoe is het nog met dat hoofd en dat lijf van mij? #4 waarin ik voorzichtig hoop dat het stilletjesaan beter zal gaan, ooit.
  2. Over HetWeb en mijn job aldaar, over HetWeb en mijn job aldaar.
  3. Dagdagelijkse ergernissen: op de fiets dat ge met een grove korrel zout moogt lezen.
  4. Project Niks Kopen: #1stukpermaand dat trouwens vooralsnog goed gaat want ik heb nog maar één stuk gekocht zo halverwege de maand, ha!
  5. Gelezen, gezien, gehoord #12 dat onder andere over kaasfondue ging, want ja, kaasfondue!

Wat was uw favoriete zomerboek of zomerliedje?

26 gedachtes over “Gelezen, gezien, gehoord #13

  1. Oh the Green Mile, is het ook de moeite als boek? Ik vond de film zo goed, dat ik vrees dat het boek er niet aan kan tippen. Ook al is het boek vaak zo veel beter.

    Mijn favoriete liedje van de zomer was Bad Guy van Billie Eilish 🙂

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat vind ik ook een heerlijk liedje! De versie van Urbanus & Fleddy Melculy al gehoord? :p
      Zijt maar zeker dat het de moeite is als boek! Ge moet wel voor Stephen Kings schrijfstijl zijn; hij schrijft nogal gedetailleerd soms.

      Geliked door 1 persoon

      1. Dan is ‘De groene mijl’ wel een goed begin. Of ‘Het’, ook ne klassieker. Of ‘Salem’s Lot’. Of ‘Carrie’, da’s een dunneke!
        Ze zeggen zelf dat ze het liedje “naar de kloten hebben geholpen” 😀

        Like

    1. Ik heb op meerdere blogs lovende reviews gelezen over ‘Aan het einde van de wereld’ waardoor ik bang was dat het niet zou kunnen voldoen aan mijn verwachtingen! Jouw review was daar eentje van 🙂
      Ik las het wolvenmeisje tien jaar geleden, zie ik, en hoewel mijn review lovend was, heb ik toch maar twee sterren gegeven dus ik weet niet (meer) goed wat ik er nu echt van vond 😀

      Like

  2. Ah, ook bij ons thuis zijn we erg fan van the Big Bang Theory. We hebben niet meer zo gelachen en genoten van een reeks sinds Friends! Toch hoor ik dat het einde een beetje teleurstellend is, vooral voor de mensen die hoopten eindelijk eens een koppel op tv bewust te zien kiezen om geen kinderen te krijgen… Maar goed, dat terzijde. Ik heb heel erg genoten van wat chicklit deze zomer. Ik las o.a. de boeken uit de After-reeks en ik haatte ze en vond ze verslavend tegelijkertijd :-).

    Geliked door 1 persoon

    1. Awel, ik heb mij geërgerd aan de hele geen-kinderen-kwestie bij Bernadette en Howard. Zij wou overduidelijk geen kinderen en is dan ineens toch gedraaid (hebben net de aflevering gehad waarin ze hun zwangerschap aankondigden). Zonder verdere uitleg, alsof het niet meer dan normaal is dat een vrouw kinderen wil. Ja oké… Typisch Amerikaans zeker?!
      Ow god die After-reeks lijkt me de ideale guilty pleasure ja 😀

      Like

      1. Ik ook! En het wordt er alleen maar erger op als ze een tweede kind krijgen. Dat is dan zogezegd een ongelukje. Het zijn twee slimme mensen, twee wetenschappers, die zouden toch moeten weten hoe voorbehoedsmiddelen werken!? Maar goed, ik had het eigenlijk over een ander koppel, in het laatste seizoen. Een vrouwelijk personage geeft aan dat ze geen kinderen wil en krijgt de wind van voren… Ik las er al een en ander over, heb eigenlijk al niet meer zoveel zin om te kijken…

        Geliked door 1 persoon

      2. Haha spoilerrrr! Nu ben ik wel benieuwd wie er geen kinderen wil….. Vind het trouwens ook raar (was ook in één van de afleveringen die ik net zag) dat bv Penny en Leonard pas NA hun trouw praten over of ze kinderen willen of niet. Want da’s zo’n dealbreaker. Precies of ’t is niet meer dan normaal dat ge er wilt, en dat ge anders wel van gedacht zult veranderen…
        Allez keibenieuwd naar hoe dat hier dus gaat aflopen met al die babywensen!

        Like

  3. Is Aan het einde van de wereld heel erg triest of hartverscheurend? Even polsen, want ik ben behoorlijk gevoelig 😉 😉

    Ik las eindelijk Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Foer, misschien een beetje geïnspireerd door de voorstelling van zijn nieuwe boek in Leuven. Wauw, echt goed hoor!

    Geliked door 1 persoon

    1. O, ik ben ook naar die boekvoorstelling geweest! Het boek moet ik nog lezen, ik probeer me door ‘Dieren eten’ te worstelen, daar zijn al tranen bij gevloeid…
      ‘Aan het einde van de wereld’ is soms triest maar het is bovenal héééél mooi en met een happy end, zo is een goed boek voor mij. Het zat wel in mij, in mijn hoofd ook wanneer ik het niet aan het lezen was, dus het is best een intense leeservaring.

      Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie