Gelezen, gezien, gehoord #12

In deze rubriek vertel ik waarmee ik zoal bezig ben geweest: wat ik heb gelezen, gezien, gehoord, gegeten, …

Gezien

Op onze laatste vakantiedag ontdekte ik dat alle seizoenen van The Fresh Prince Of Bel Air op Netflix staan. Jeweetwel de serie uit de ’90s waarin tiener Will Smith uit het ‘getto van Philadelphia’ wordt gehaald om bij zijn rijke oom en tante in Beverley Hills te gaan wonen. Nostalgie, met al die afschuwelijke outfits, al de vooroordelen en ideeën van toen (die dikwijls nog verrassend actueel zijn) – ook al herinner ik me dat dit zo’n serie was die ik als kind niet mocht kijken want er kwam te veel ‘seks’ in voor.
Ik zit nu aan seizoen 3 en het hele gedoe rond de zwangerschap van Aunt Vivian ergert me mateloos: het feit dat ze eigenlijk al te oud is (maar over abortus viel niet één woord natuurlijk),  dat ze zomaar hun  oudste dochter aan de deur zetten want ze hebben de kamer nodig voor de baby, dat aunt Vivian ineens niet meer van die prachtige modieuze kleding draagt maar enkel tenten want bolle buikjes mochten niet getoond worden in die tijd, dat ze enkel humeurig rondloopt en alleen nog aan eten denkt… Weinig origineel allemaal. Hoe hartveroverend schattig Will Smith ook is, ik denk niet dat ik alle seizoenen ga kijken. Het is nu al te veel van hetzelfde…

Voordien was ik verslaafd aan Glee, de high school teenage drama serie over een glee club, een groepje op school dat zingt en meedoet aan wedstrijden. Hoofdpersonage is Rachel Berry, een onpopulair meisje dat zo overtuigd is van haar zangtalent dat ze gemiddeld één keer per aflevering moet vermelden dat ze een ster gaat worden. Ik heb een bloedhekel aan haar, en dat wordt er niet beter op. De enige reden dat ik verder wilde tot aan seizoen 4, was omdat Rachel dan eindelijk zou afgestudeerd zijn, maar blijkbaar verdwijnt ze helaas niet uit de serie. Dus voorlopig kijk ik niet verder.

Het nieuwe seizoen van Queer Eye is er, maar ik wil het niet bingen zoals de vorige seizoen. Daarvoor geniet ik te veel van deze feel good tv. Vijf homo’s trekken erop uit om mensen en hun leven te gaan restylen. Interieur, kookkunsten, kapsel, kledij, hun hoop en dromen: alles wordt onder handen genomen door dit hartverwarmende team. (Jonathan is de meest flamboyante van de bende, met zijn lange haar en zijn hoge hakken. Hij durft gewoon zichzelf te zijn en daar kan je enkel jaloers op zijn. Waarom dragen er niet meer mannen hoge hakken, eigenlijk?) Elke aflevering wordt er wel een traantje weggepinkt… door hen of door mij.
Het beste nieuws? Dat er in 2020 al een vijfde seizoen komt!

Gelezen

In juni las ik 9 boeken.

• Het spannendste boek was de Scandinavische thriller Oktober, waarin een seriemoordenaar bij zijn slachtoffers kastanjemannetjes achterlaat die zouden kunnen verwijzen naar een verdwijningszaak…
• Bouwpakket van een meisje is het boek waaraan ik me het hardst heb geërgerd, maar dat ik om de één of andere reden toch heb uitgelezen.
• Een boek dat mijn hart verwarmde, was Wonder, waarin een jongen die er anders uitziet, leert wat vriendschap is.

In juli las ik 4 boeken. Op vakantie las ik helemaal niet zoveel boeken uit als ik had verwacht. ’s Avonds was ik meestal bezig met eten (maken) of het verslagje van onze wandeling van die dag typen. Ik begon in vier of vijf boeken tegelijk, waarvan ik er uiteindelijk ter plaatse maar eentje uitlas, en waarvan er nu – drie weken later – nog steeds twee niet zijn uitgelezen.

• Het boek dat weleens met de prijs ‘beste boek gelezen in 2019’ zou kunnen gaan lopen, is Het wordt spectaculair, beloofd. Ik wou niet dat het uit was, en las er daarom elke avond slechts een klein stukje van. Woorden om in te verdrinken, een verhaal dat je met intens verdriet achterlaat.

De Goodreads-teller bleef zo hangen op 37 boeken. Je kan al mijn verslagjes terugvinden in mijn Leeshutje, of op mijn Goodreads-profiel.

Geschreven

Ik schreef de voorbije maanden bloggewijs best wel wat!

Op de reisblog had ik het over een wandeling door Berlijn, over het stadje Clervaux als onze uitvalsbasis voor een wandelweekend, over de hoogtepunten van onze vakantie in Zinal, over alvast één kasteel en één paleis in Sintra, en over onze eerste dag op de ABC Trek in Nepal.

Op deze blog waren dit de vijf meest gelezen posts van de voorbije vier weken:

1. 1. Over mijn bucket list voor de zomer van 2019, waarin ik beloof me te gaan focussen op mezelf en mijn herstel.
   2. Groene voornemens 2019: update #2, waarin ik eigenlijk beken er niet echt mee bezig te zijn.
   3. Recept: simpele courgettesoep want het is er het seizoen voor, want het is er het seizoen voor dus.
   4. Dag op dag #11: 15 juli, waarin ik een schattige peuterfoto van mezelf toon.
   5. Op weg naar een vegan eetpatroon #5: vegan op vakantie en comfortabele grenzen, wat weer wat stof deed opwaaien want allez hoe kunt ge nu een halve vegan zijn?

Gegeten

In Zwitserland aten we veel, heel veel kaas. Dat spreekt voor zich.  Buiten onze vakantie zijn we niet uit eten geweest, en dat zal er deze maand vermoedelijk ook niet van komen. Centjes sparen voor mijn verjaardagsweekendje Parijs!

Wat er de voorbije maanden vaak op het menu stond, is soep. Ten eerste omdat dat makkelijk is om te maken (in het beste geval gewoon een zak diepvriesgroenten opentrekken), ten tweede kan je soep makkelijk veganiseren (gewoon de bouillon vervangen en er geen vlees of room in doen, ha!) en ten derde is het ideaal voor op de avonden dat we nadien nog moeten gaan sporten. Licht verteerbaar dus ligt niet op de maag… Tomatensoep, soep met zoete aardappel, courgettesoep, bloemkoolsoep, broccoli-erwtensoep, … De mogelijkheden zijn eindeloos.

Kookboek van het seizoen is zonder twijfel Honger! van Mme. Zsazsa, want er staan ongeveer 586 recepten in met courgette en laat dat nu de groente zijn die ik het meeste oogst in de tuin. Een review komt er nog aan.

Gehoord

Ik luisterde bitter weinig naar nieuwe muziek. De fut is er een beetje uit, zo ’s zomers, alsof er dan geen goede dingen worden uitgebracht. Nope, ik ben geen mens van zomerhits 🙂

Mijn Spotify-bibliotheek zit intussen vol: blijkbaar kan je maar 10.000 liedjes ‘aanvinken’ – bummer. Daar moet dus eens kuis in gemaakt worden.

Voor onze Zinal-vakantie, waarvoor we zo’n negen uur in de auto moesten zitten (enkele rit), maakte ik een playlist met liedjes voor het lief (Rammstein, Live, Rihanna, Celine Dion, allerlei dancenummers) en voor mezelf (eighties, Studio Brussel) zodat we allebei onze favorieten konden horen, zowel meezingers als geniet-liedjes. Ik sorteer zo’n roadtriplijst altijd op titel op alfabetische volgorde zodat er enkel in uitzonderlijke gevallen twee liedjes van dezelfde artiest na elkaar volgen, en alle genres goed door elkaar gemixt zijn.
In totaal waren het 387 nummers ofte 27 uur luisterplezier. We raakten tot aan de letter R.

Wat is jouw favoriete afspeellijst van het moment?