Groene voornemens 2019: update #1

Aan het begin van dit jaar maakte ik niet enkel goede voornemens, maar ook groene voornemens. We zijn drie maanden ver, dus even kijken hoe goed/groen ik het eigenlijk doe.

Mobiliteit

1. Met de fiets naar het werk.
Ik kan honderd excuses verzinnen die wijzen in de richting van stormwind en geen goesting, maar ik ging wel zo vaak met de fiets als mijn hoofd en mijn lijf het aankonden. 221 kilometers tot nu toe.

2. Het openbaar vervoer nemen in plaats van de auto, wanneer de rit hierdoor niet met meer dan 50% in tijd wordt verlengd, er geen 586 keer moet worden overgestapt en het niet heel veel duurder is dan met de auto.
3. Om op reis te gaan eveneens in de mate van het mogelijke voor de meest duurzame vervoersoptie gaan.

Groot faalpunt, want het lief neemt heel graag de auto (want vrijheid en goedkoper en blablabla) en ik ga dan heel graag met hem mee.

• Een weekend naar Nederland met de vrienden: niet eens de moeite gedaan om een alternatief te zoeken.
• Uit eten in Gent: had perfect met de auto gekund, maar we hadden geen zin in de stress van de laatste trein naar huis missen (en in Leuven nog moeten wachten op aansluiting met een bus naar huis).
• Een weekend naar zee: zou ons drie uur gekost hebben met het openbaar vervoer, en we moesten eten en lakens meesleuren, dus dan toch maar de auto genomen.
• Naar mijn zus: met de bus deden we er dubbel zo lang over en dat was dan nog met een exacte aansluiting, wat niet bestaat, dus werd het toch maar de auto. (Hoog tijd dat het lief zich weer een fiets aanschaft voor dit soort kortere afstanden, trouwens!)

Dat we in Leuven altijd moeten overstappen op een bus naar huis maakt de reis met openbaar vervoer extra tricky want hoe later op de avond, hoe langer de overstaptijden. Ook hier zou een fiets zeker kunnen helpen, maar #lot13 ligt nog verder weg van Leuven-station dan waar we nu wonen, dus het gaat er niet op beteren.

De prijzen voor de trein(en) naar Zwitserland voor van de zomer zijn nog niet allemaal beschikbaar. De treintickets die wel al online staan, kosten rond de 500 euro voor ons twee samen.
Als we met de auto gaan, zal dat voor de heen- en terugreis samen zo’n 150 à 200 euro aan benzine kosten, plus een hotelovernachting (want we rijden in twee dagen om de bijna-900 km rustig te spreiden en tijd te hebben voor Freddie Mercury, ah ja hé) waar dan ook weer restaurantkosten aan verbonden zijn, dus ik vermoed dat het zo’n beetje gelijk gaat uitkomen.
Mijns insziens zijn er, behalve voor het milieu en het vermijden van frustrerende files, helaas voornamelijk nadelen verbonden aan de trein naar Zwitserland nemen:

• Er zijn van thuis uit minstens drie of vier overstappen, bijvoorbeeld Brussel – Parijs (waar we zelfs van station moeten wisselen) – Basel of Lausanne – Visp plus het laatste stukje, de berg op, moet per bus. Dat is vier mogelijkheden tot het missen van een aansluiting in stations die we van haar noch pluim kennen met de helft van de treinen gereserveerde zitplaatsen, dus zomaar de volgende nemen kan dan niet.
• Of dat bovendien praktisch haalbaar is met bagage voor twee weken? Misschien wel, maar ik neem meestal een halve keuken mee op reis zodat ik ter plaatse deftig kan koken, en een stapel boeken, en een laptop, enenenenen…
• Sommige overstappen zijn zeer nipt zoals die in Lausanne waar we -2 (!) minuten hebben om van trein te wisselen.
• Bovendien kunnen we geen stop maken in Montreux  om Freddie Mercury te gaan bezoeken als we niet met de auto gaan, en dat zou wel zeer jammer zijn.
• Ter plaatse, in Zinal, zullen we afhankelijk zijn van de postbus die evenwel regelmatig rijdt en alle buurdorpjes aandoet. Bedoeling is om voornamelijk vanuit Zinal zelf wandelingen te gaan maken, want daar is genoeg te doen, maar je weet nooit dat we het in ons hoofd krijgen om naar beneden te gaan en het Rhônedal te bezoeken, of bij slecht weer naar een ander zijdal te trekken.

Dus ik denk dat we voor het gemak met de auto zullen gaan, maar ter plaatse wel zoveel mogelijk de auto zullen laten staan, zoals meestal op Alpenvakantie.

Eten

Minstens 95% vegetarisch en minstens 75% veganistisch eten
Ik had initieel besloten om enkel de avondmaaltijden bij te houden, maar vanaf maart ben ik toch ook de lunches beginnen noteren, gewoon ter mijner info. Mijn ontbijt is momenteel redelijk eentonig, namelijk een niet-plantaardige boterham met plantaardige choco of plantaardige (smeer)kaas, iets dat ik hoop in de nabije toekomst nog te verbeteren. Plantaardig brood heb ik alvast gevonden in onze biowinkel, ik moet het enkel nog proeven.

Vegan pannenkoekjes.

• Januari (5 weken, 35 maaltijden): 20 keer vegan, 10 keer veggie, 5 keer vlees
• Februari (4 weken, 28 maaltijden): 17 keer vegan, 11 keer veggie
• Maart (4 weken, 56 maaltijden): 29 keer vegan, 55 keer veggie

Totaal: 147 maaltijden, waarvan:

• 66 vegan (45%)
• 76+66 veggie (97%)
• 5 vlees (3%)

Eens mijn ontbijtjes ook geveganiseerd zijn, voorzie ik een exponentiële stijging van het vegan-percentage!

Afval

1. Minder restafval
Tja dat cijfer volgt natuurlijk pas volgend jaar, maar ik vermoed dat we niet goed bezig zijn. Er werd de voorbije maanden in het kader van Project Opruim immers heel wat weggegooid. Onder andere cd’tjes, en die wegen wel wat. We zullen dus zien.

2. Minder roze en pmd-afval
Sinds augustus 2018 verbruikten we 8 roze en 4 blauwe zakken. Bij de roze speelt ook weer Project Opruim mee, en bij de blauwe het feit dat het koolzuurgasflesje van de Sodastream moet worden vervangen en het lief dus momenteel weer plastic flessen bruiswater drinkt.

Ik ben nog steeds aan het zoeken naar de perfecte tandpasta, want alles wat ik tot nu toe probeerde is van smaak niet je-dat, al vermoed ik dat de perfecte muntsmaak zoals je die in Colgate & Co. terugvindt niet op een natuurlijke manier kan worden nagemaakt. Ook zijn er veel voor en tegens als het over fluoride gaat, dus ook dat is mij nog niet duidelijk allemaal en tot dan gebruik ik een combinatie van Weleda en Colgate.
Tot mijn grote schaamte heb ik verder nog geen vorderingen gemaakt op zero-waste-vlak, maar ik heb andere dingen aan mijn hoofd.

Project Niks Kopen

In januari kocht ik voornamelijk cadeaus, februari was gelukkig een korte maand en in maart rook ik bij de kleerkastwissel het gevaar want dat is meestal het teken voor een shoppinguitje, een verlangen dat ik vooralsnog weet te onderdrukken hoewel ik door mijn gewichtstoename zeer beperkt ben in wat ik kan aantrekken van de kleren die ik nog heb hangen.

• Een fotoalbum van onze trouw voor schoonfamilie & familie, want ook al is dat iets tastbaars, het zijn in de eerste plaats herinneringen die je geeft, en daarom zijn fotocadeaus een grote favoriet van mij. Emotioneel: check.
• Allerlei naaispullen voor de verjaardag van ons mama, die graag naait. Alles kwam van haar lijstje en uit een lokaal stoffenwinkeltje, en ik ben er zeker van dat het goed benut gaat worden. Lokaal & nuttig: check.
• Een Lego-set voor de verjaardag van het Lief. Niks duurzaams aan, want eens je de Millennium Falcon in elkaar hebt gezet, kan je die niet meer uit elkaar halen want dan zitten alle blokjes door elkaar. En alles is in kleine plastic zakjes verpakt. Maar: we hebben er zoveel fun mee gehad! Puzzelen is leuk. Quality time: check.
• Voor mezelf een extra setje wasbaar maandverband bij Doekjes & Broekjes. (Beetje bizar om als kinderloze in een winkel vol babyspullen te verdwalen terwijl aan een tafeltje enkele koppels uitleg kregen over wasbare luiers. Hmz.) Ik wil er nog kopen, maar eerst deze uittesten want het is weer een ander merk dan die die ik al online bestelde. Mijn bedoeling is immers om op termijn zo weinig mogelijk wegwerpmaandverband te gebruiken. Lokaal en duurzaam: check!
• Twee paar zwarte panty’s, want door allerlei omstandigheden was mijn favoriete paar stuk en de andere allemaal te klein geworden, net op het moment dat al mijn broeken in de was zaten en #paniek. In plaats van ze bij Zalando te bestellen (waar ze nochtans twee euro per stuk goedkoper waren), ging ik naar de Inno, want ter plaatse gaan kopen is nog altijd duurzamer dan online, waar? Ik koos voor een kwaliteitsvol merk, Kunert, want dat ken ik – panty’s kan je immers niet passen in de winkel. Kwaliteit: check. (Edit: intussen ben ik ergens blijven haken en zit er een gat in één van de panty’s. Zucht.)
• Tickets naar Plopsaland voor de verjaardag van mijn zus. Ervaring in plaats van spullen: check.

• Regenboogveters om de saaie witte sneakers te pimpen die ik anders met tegenzin zou dragen. Bij de plaatselijke schoenmaker in plaats van online maar verder is er niets ecologisch aan.
• Sokken bij Harvest Club van Qnoop en People Tree, beide merken die duurzaamheid hoog in het vaandel dragen. En ik had ze echt nodig of ik ging aan het einde van die week zonder zitten 🙂 De meeste paren die ik heb, zijn vooral voor de winter (want wat dikker) en die voor de zomer vielen één na één uit wegens doorgesleten…
• Een pin met de Eiffeltoren en de Notre Dame erop om aan de rugzak te hangen die ik voor citytrips gebruik. Een soort wandelende herinneringenverzameling hoop ik daarmee te bereiken – er hangen ook al twee pins uit Berlijn van vorig jaar aan.
• Een afdruk van een stukje van Monets reeks De waterlelies, omdat ik dat zo mooi vond, en van Géraniums devant la montagne bleue van August Macke na een bezoek aan het Musée de l’Orangerie in Parijs. Ooit, als ik de lotto win, koop ik een replica van beide werken om in mijn kasteel of paleis op te hangen.

Zelfs in Parijs bleef ik dus ver uit de buurt van winkels, en verder doe ik nog altijd voort met mijn tweedehandse, vier jaar oude Huawei P8 (hoewel hij steeds vaker uitvalt wanneer ik een foto wil maken), liet ik mijn schoenen herstellen bij de schoenmaker in plaats van ze weg te gooien (en twee paar in de plaats te kopen, want zo ging dat vroeger), en ging ik niet naar de solden of een boekenwinkel. Hoera!

Dus heel weinig gekocht, wat ervoor zorgde dat ik geld overhield voor een ticket naar het optreden van Florence + The Machine, extra budget voor in Parijs en wie weet kan ik stilletjesaan beginnen sparen voor die tattoo die ik vóór mijn 40e wou laten zetten.

Iemand trouwens een idee waar ik een duurzaam brilmontuur zou kunnen vinden, liefst in Leuven(*)?

(*) In Nederland vond ik een aantal merken, maar het is niet bepaald handig om drie keer heen en weer te rijden: één keer om te kiezen & te bestellen, de tweede keer om hem op te halen, en nog een derde keer omdat een bril bij mij nooit van de eerste keer juist zit…