Zondag bosdag!
En zeker in de herfst. Als dan ook nog eens de zon schijnt en het een nazomer is zoals België die in geen decennia gekend heeft midden oktober, dan kan je niet anders dan naar buiten gaan, en bewegen!
Elk jaar in de herfst hebben we meestal maar één keer de kans om de vurige kleurenpracht te gaan bekijken, en die kans grijp ik dan ook met beide handen. Dit keer koos ik voor een herfstwandeling in het Walenbos, één van mijn favoriete wandelplekjes in Vlaams-Brabant.
De wandeling van aan het Kasteel van Horst
We startten aan het Kasteel van Horst in de late voormiddag. Er stonden al heel wat auto’s op de parking, want ook het ochtendzonnetje was warm en er vertrekken hier dankzij de wandelknooppunten verschillende routes, zo groot of klein samen te stellen als je zelf wil. Onze wandeling vertrok aan de vijvers van het kasteel en slingerde zich dan via asfalt en veldwegen naar het Troostembergbos – meteen de enige heuvel tijdens onze wandeling.
In dat stuk bos was het erg druk: een hardloopclubje dat voor de fun dezelfde helling op en af liep, en wandelaars natuurlijk. We hielden er onze eerste pitstop want we waren inmiddels bijna een uur onderweg. Een bos met veel beuken, wat me natuurlijk deed denken aan die keer dat ik een boom knuffelde, en toen er even niemand aankwam, pakte ik zomaar een boom vast, wel oplettend voor de spinnenwebben die her en der uit het niets opduiken zoals gebruikelijk in de herfst.
Door de vernieuwing van de Aarschotsesteenweg is de wandelroute verlegd op een beetje een jammerlijke manier met asfalt en overbodige omwegen, maar eens de drukke steenweg overgestoken kom je aan de Roeselbergkapel, toch wel een klein pareltje voor iedereen die voor de kerk zou willen trouwen in een bosrijke omgeving. Daarna is het nog heel even door een woonwijk stappen vooraleer je in het Walenbos komt.
Het Walenbos, mijn favoriet bos
Het Walenbos is met zijn 500ha nog één van de grootste stukken aaneengesloten bos in Vlaams-Brabant, en bestaat voor een groot deel uit eiken en elzen. De Amerikaanse eik neemt zelfs zodanig de overhand dat Natuurpunt een deel van het bos aan het opkuisen is ten voordele van de meer inheemse boom- en struiksoorten. Een goed idee, maar deze eik is wel de boomsoort die het mooist verkleurt in de herfst, van groen via geel en vuurrood naar bruin.
Waar het bos nog om bekend staat, zijn de modderige wegen. Hier en daar heeft men getracht met houtsnippers en houten balken de weg stabieler te maken, maar op veel plaatsen moet je door de modder ploeteren. Vooral onze sneeuwwitte wandelpartner ondervond daarvan het effect. Hoe vettiger, hoe prettiger! Wie tijdens het wandelen goed kijkt, zal in de modder de sporen van herten terugvinden; als je geluk hebt en stil bent (zoals wij enkele jaren geleden) springt er misschien wel eentje vóór jou op de weg…
Omdat het bos erg vochtig is, met vele poeltjes en beekjes, groeien er ook veel paddenstoelen. Ik heb mijn best gedaan om slechts vijf foto’s te selecteren want het waren er echt héél veel.
Bij het Kasteel van Horst
Eenmaal uit het bos volgt er nog een lange, redelijk saaie weg over asfalt en onverharde wegen en opnieuw asfalt door woonwijken en velden terug naar het kasteel. Een beetje jammer dat dat volgens de wandelknooppunten de enige mogelijkheid is, al is het misschien door het contrast met het prachtige bos dat we achter ons lieten dat ik zo klaag.
Na bijna 14 kilometer (1,5 km méér dan de wandelknooppunten ons, ongeoefende wandelaars had beloofd) waren we héél blij om de toren van het kasteel plots te zien verschijnen. De auto’s stonden inmiddels al tot op de weg geparkeerd maar we konden nog een plekje bemachtigen op het drukke terras van het Wagenhuis voor een welverdiende lunch. De brasserie is ideaal om je wandeling te beginnen of te beëindigen, met een degelijke Vlaemsche keuken.
Als je de komende weken de kans hebt om er op uit te trekken… DOEN. De herfstkleuren moeten nog op hun hoogtepunt komen. Ga naar buiten en… geniet.
De wandeling van het Kasteel naar het Walenbos: praktisch
Parkeren kan gratis bij het Kasteel van Horst. Bij mooi weer in het weekend is het er erg druk, dus probeer al ’s morgens te vertrekken. Er is ook een kleine parking aan de Aarschotsesteenweg tussen het Troostembergbos en de Roeselbergkapel, zodat je nog sneller in het Walenbos staat.
Onze wandelroute: wandelknooppunten 144-140-139-236-235-234-233-232-242-243-23-22-223-224-230-229-228-144 (14 km)
Zondag zijn we ook gaan wandelen… zo’n zalig weer!
LikeLike
Dat is inderdaad een mooie omgeving om te wandelen, ik ben daar ook al minstens een keer gaan wandelen.
LikeLike
Wat een prachtige wandeling en geweldige foto’s.
LikeLike
Dankje!
LikeLike
Ja, prachtig daar, he?
LikeLike