Ik vertel u wat meer over de weg die ik tot nu toe al aflegde – over mijn nog steeds voortdurende zoektocht naar een gezonde levensstijl. Het gevecht met vreetaanvallen, de ruzies met mijn weegschaal, en hoe ik van een pastafreak veranderde in ‘bwa, pasta, dat smaakt nu toch eigenlijk nergens naar?’
Deel 1, De pil, lees je hier.
Deel 2, Bij de diëtiste, vind je hier.
Intussen waren er twee kennissen van me helemaal into ‘paleo’ geraakt. Ik zag lekkere gerechtjes passeren op Facebook en hoorde hoe hun weegschaal wonderen verkondigde. Ik las me in, kocht een kookboek, verzamelde receptjes en in december 2015, een week voor de feestdagen, schoot ik in gang.
En geloof me: het is de eerste keer dat ik de week tussen kerst en nieuw niet continu misselijk in een stretchbroek heb moeten doorbrengen.
Ik stond in het begin sceptisch tegenover het hele ‘geen granen, geen lactose, geen suiker’ principe, want wat bleef er dan nog over om te eten?
Maar ik leerde méér groenten eten, meer noten en andere gezonde vetten, minder suiker en minder koolhydraten. Ik ging volgens de seizoenen eten in plaats van uit Peru geïmporteerde asperges op mijn bord te leggen in de winter.
Ik ontdekte dat pasta een zeer nefaste invloed heeft op mijn spijsvertering en dat ik dat dus beter vermijd, dat Mignonettes nog niet eens van ver naar chocolade smaken als je van suiker bent afgekickt en dat je de perfecte puree kan maken van pastinaak of knolselder in plaats van aardappelen.
Kortom: ik leerde gezonder en gevarieerder eten.
Eind januari, na de weegschaal terug onder mijn maximum gedwongen te hebben, stopte ik met 100% paleo en sindsdien heb ik paleo gecombineerd met de kookboeken van Pascale Naessens, want dat zorgt toch voor iets meer variatie op de weekmenu (en veggiemogelijkheden met bijvoorbeeld kaas in plaats van vlees).
Maar snoepen – chips, chocolade, koekjes, snoep – blijft een enorme verslaving voor me. Ik ben al een paar keer afgekickt van de suiker, telkens met een paar dagen koppijn en ijlheid als gevolg, maar telkens opnieuw herval ik.
Als ik mij slecht in mijn vel voel, moet ik eten. Het slechtste, vettigste, ongezondste eerst. Waardoor ik me nog slechter ga voelen, en nog méér eet.
Vicieuze cirkel, ik weet het.
Met kleine stapjes raak ik langzaam vooruit. Vandaar deze blog.
En u? Hebt u al eens paleo geprobeerd, of andere voedselcombinaties?
Dit is Leen 
Het enige dat ik doe is gezonder eten, als in meer groenten, kleinere porties en niet snoepen als ik gewicht wil verliezen. Maar zo’n grote ommezwaai als paleo of alle suikers schrappen heb ik nooit gedaan. Ik weet dat ik dat toch niet kan volhouden.
LikeLike
Inderdaad, ik denk dat er weinig mensen die wilskracht bezitten om altijd maar “nee” te zeggen. Ik had mezelf een limiet opgelegd van een maand, of allez dat was mijn doel om het vol te houden, het was vooral een soort ‘detoxkuur’.
LikeLike
Helemaal paleo blijkt ook niet gezond, een combinatie van een aantal principes wss wel! Lang leve Pascale, mijn halve trouwboek kookt er geregeld uit, lekker en gezond!
Hoop dat je je balans vindt, want het leven is meer dan vechten tegen een weegschaal…veel succes!
LikeLike
Mercikes! 🙂
LikeLike
Ik probeer nu meer volgens Pascale Naessens haar methode te eten maar gun mezelf nog wel ‘ongezonde’ tussendoortjes.
LikeLike
Helemaal goed, want altijd ‘nee’ moeten zeggen tegen jezelf dan hou je helemaal niks meer vol. Voor mij is het moeilijk om te weten waar ik de grens moet trekken; hoeveel ongezonde tussendoortjes is te veel…
LikeLike
Nooit geprobeerd en het trekt me ook niet eerlijk gezegd. We eten hier over het algemeen gevarieerd en gezond en ik vind dat dat genoeg moet zijn.
LikeLike
Als jullie dat ‘vanzelf’ kunnen dan is dat gewoon geweldig. Mij lukt het helaas niet dus ik heb wel wat ‘guidelines’ nodig… Ik hoop dat het ooit niet meer nodig is, want in mijn hoofd is dat zeer zeer vermoeiend.
LikeLike
Ik probeer een combinatie van Pascale Naessens en Sandra Bekkari. Ik heb de indruk dat paleo niet eenvoudig is om vol te houden, maar misschien heb ik daar een verkeerd beeld van? De strijd tegen de kilo’s en vooral koekjes en andere ongezonde blijft ook hier duren, zeker op momenten dat ik een dipje zit.
LikeLike
Paleo is inderdaad niet makkelijk vol te houden omdat je tegen zoveel “nee” moet zeggen. Het is wel een ideale/drastische manier om je eetgewoontes om te zwaaien door bijvoorbeeld een korte periode – ik deed het ene dikke maand – te volgen, om nieuwe (en gezondere) dingen en gewoontes aan te leren. Hier ook een emo-eter.. en het snoepen is zéér moeilijk weer af te leren, elke keer ik weer uit het dipje ben gaat het (vr)eten nog een tijdje door. Moeilijk hé.
LikeLike
Deze week heb ik minder gesnoept… ik liep er 3 dagen ambetant van, hoofdpijn, stemmingswisselingen, vermoeid.
Net zoals bij jou… chips, chocolade, snoepjes, koekjes… ik kan er echt niet afblijven. Nu beloon ik mezelf elke dag met 1 iets (de ene dag een koekje, de andere dag iets anders…). Zo blijft het snoepen beperkt maar heb ik toch elke dag mijn extraatje 😉
LikeLike
Afkickverschijnselen, jawel 😀 Ze zeggen dat je je verslaving in stand houdt als je jezelf die kleine beetjes blijft gunnen. Maar ik heb al vanalles geprobeerd (zowel totaal niet snoepen als af en toe een wafeltje bv) maar ’t is eender hoe, ik herval meteen als het even wat slechter gaat. Het zou goed zijn als jij iets hebt gevonden dat voor jou wel werkt!
LikeLike
Nog geen van beiden uitgeprobeerd, maar van de twee spreekt Pascale Naessens mij het meeste aan. Paleo totaal niet, want ik eet zo graag vegetarisch dat ik echt niet terug wil naar meer vlees (vorige week een hele week vlees gegeten in België en ik had zo nood aan vegetarisch daarna!).
Ik vind het alleszins wel sterk van jou dat je blijft dingen uitproberen: testen, zien wat werkt en dat meenemen en laten vallen wat niet werkt!
LikeLike
Moest ik zo eindelijk eens op iets stuiten dat werkt voor mij… would be nice 🙂 🙂
LikeLike