Ik ga u de komende weken wat meer vertellen over de weg die ik tot nu toe aflegde – over mijn nog steeds voortdurende zoektocht naar een gezondere levensstijl. Het gevecht met vreetaanvallen, de ruzies met mijn weegschaal, en hoe ik van een pastafreak veranderde in ‘bwa, pasta, dat smaakt nu toch eigenlijk nergens naar?’
In 2014 kwam er een kantelpunt. De afgelopen tien jaar was ik gestadig bijgekomen, een kilo’ke per keer. Ongemerkt elk jaar een half kledingmaatje erbij. Ik zou dat kunnen steken op alleen gaan wonen en voor mijn eigen potje moeten zorgen, en kunnen snoepen zoveel en wanneer ik dat wou, maar vóór die tijd al was ik thuis degene die de snoepjeskast plunderde als mijn ouders even niet keken.
Tot dan had ik er nooit bij stilgestaan hoe slecht ik eigenlijk bezig was. In 2012 gingen we, voor het eerst, samen op vakantie naar Zwitserland. Ik schaamde mij dood als ik maar weer eens helemaal als laatste de berg op kwam strompelen en de groep op mij moest wachten. Ik, die als tiener de bergen op- en af huppelde als was ik een berggems!
En toch, toch ging ik gewoon door zoals ik bezig was…
In 2014 zouden we opnieuw naar Zwitserland gaan. Er moest iets veranderen. In die tijd was ik op zoek naar een ‘gezondere’ pil (want het verhaal deed de ronde dat je van de mijne meer risico had op bloedklonters enz.) en begin dat jaar begon ik met een veel lichtere variant.
En of het nu het één of het ander of een combinatie van beide was – de andere pil of de motivatie om wat conditie te kweken voor onze bergvakantie – ik viel zonder noemenswaardige problemen 10 kg af tegen de zomer.
Ik at geen snoep meer en we sportten: wandelen, enfin trainen, voor onze vakantie, en ik begon voor de 586e keer met start to run (dat ik na onze vakantie moest stopzetten wegens een knieblessure want het is altijd alles of niks bij mij en alles was er dit keer duidelijk te veel aan).
En of het nu het één of het ander of een combinatie van beide was – in september schakelde ik weer over naar mijn oude pil want van de nieuwe kreeg ik ongewenste tussenbloedingen en puistjes en vreselijke haaruitval en door de blessure gooide ik mijn loopschoenen over de hoogste haag die ik kon vinden – maar ik stopte mijn gezonde levensstijl, ging meer snoepen en hing vaker in de zetel.
Terug bij af. Hoe dat verderging, leest u volgende week in het vervolg!
En u? Waar begon het allemaal bij u?
Dit is Leen 
Bij mij was het gaan samenwonen met de echtgenoot niet goed voor de kilo’s. Het heeft geduurd tot ik gewoon niet meer op de foto durfde. Dan zijn we van dag op dag gezonder gaan eten, volgens de principes van de weight watchers (al volgen we dat niet strikt). De kilo’s zijn eraf gegaan, maar het blijft moeilijk om een evenwicht te vinden. We sneukelen immers allebei graag en we hebben ook onze genen niet echt mee. Maar toch, we houden vol!
LikeLike
Dat evenwicht is inderdaad zéér moeilijk te vinden, ik zoek er ook al lang naar 🙂 Heb al verschillende dingen geprobeerd maar het loopt er telkens op uit dat ik weer véél te veel snoep als ik mijn grenzen niet duidelijk instel (zonder achterpoortjes). Nu ga ik proberen enkel te snoepen op dagen dat ik sport (zoals een stevige wandeltocht of gaan lopen). Eens zien of dat lukt 🙂 🙂
LikeLike
Met een bezoek aan de acupuncturist die me behandelde voor allerlei lichamelijke klachten en voorstelde een reinigingskuur te doen.
Dat heb ik gedaan en ik heb voor en na die kuur niets anders dan anders gedaan, maar op de een of andere manier is het motortje aangegaan door die kuur en ik viel bijna 20 kilo af. En die zijn er nog steeds af ook. En vooral op dat laatste ben ik erg trots.
LikeLike
Amai, chapeau!!! 🙂
LikeLike
Knap dat jij je verhaal doet!
Bij mij is het rond mijn 12 jaar begonnen. Daarvoor op een streng dieet gestaan en nooit gesnoept en dan mocht ik alleen naar school fietsen en kwam ik langs verschillende winkels… Om het heel kort samen te vatten.
LikeLike
Ik heb altijd wel veel gesnoept, denk ik, want ik herinner me toch veel snoepjes in de lagere school, en met de jaren is dat enkel erger geworden. Gelukkig bestaan er intussen veel alternatieven. Alleen de knop vinden om in de antisnoepstand te gaan, da’s niet simpel..
LikeLike
Het eerste jaar dat ik werkte kwam ik 10 kg bij (lang leve de bureaujob). Tot het niet meer kon zijn en ik op 3 maanden tijd die 10 kg kwijt was door Weight Watchers.
Momenteel sta ik op mijn ‘magerst’, geen idee hoe het komt… een 4 tal jaar geleden verloor ik ineens 4 extra kilo’s, zomaar.
LikeLike
Dan heb jij wel een goed evenwicht gevonden precies 🙂
LikeLike
Bij mij is het fout beginnen gaan van het moment dat ik een lief kreeg. Vaker uit gaan eten, minder bewegen, … en de kilo’s vlogen erbij. En wat ik ook probeer, ze gaan er echt niet zo makkelijk af. Best wel heel frustrerend met zijn momenten.
LikeLike
Heeeel frustrerend, ik ken het…
LikeLike
Bij mij was mijn studie de eerste boosdoener: véél minder sporten, meer sporten, meer stress… Zwitserland zorgde net zoals bij jou voor een ommekeer in de goede richting 🙂 Na twee jaar dacht ik vorig jaar dat het er toch echt wel definitief af was, maar kijk, nog eens een jaar verder plakken die 10kg er na teveel studie- en andere stress weer aan. Naar een nieuwe ommekeer ben ik nog altijd op zoek…
Veel succes ermee alleszins!
LikeLike
Wacht maar, met het eerste warme lentezonnetje komt het misschien terug 🙂
LikeLike